Ons huidige probleem met plasticvervuiling is vrij duidelijk. Elk jaar komt er 8 miljoen ton plastic in de oceaan, hetzelfde gewicht als 800.000 Eiffeltorens per jaar. Dit is niet een situatie waar we ons in zouden moeten bevinden!
Het plastic komt daar niet met opzet, het komt daar omdat plastic recycling ontzettend lastig is. Door de jaren heen hebben we veel verschillende soorten plastic gemaakt, ieder met hun eigen, bijzondere, eigenschappen. De keerzijde hiervan is dat al deze verschillende soorten plastic ook weer gescheiden moeten worden voor recycling.
Het sorteren van plastics kan erg moeilijk zijn. Aan de oppervlakte voelen ze en lijken ze identiek, maar als alle plastics samen gerecycled worden ontstaat er een onbruikbaar materiaal. Daarom is het belangrijk om plastic te sorteren op type.
Wat plastic recycling eenvoudiger kan maken is Near-Infrared (NIR) spectroscopie. Het is een bekende identificatie methode voor het identificeren van soorten plastic. Momenteel is deze methode enkel nog beschikbaar voor de grote jongens: het is duur, gesloten en alleen te gebruiken boven de lopende band. Daarom ben ik begonnen met het bouwen van mijn eigen spectroscope. Tijdens dit project wil ik je graag meenemen in de ontwikkeling van een eigen spectroscope.
Aan het einde van het project zal ik een eenvoudige, open-source spectroscoop opleveren die de vijf meest voorkomende plastics kan identificeren. Dit voor een fractie van de prijs van industriele NIR-sensoren. Het zal minder nauwkeurig zijn en misschien iets langzamer, maar de vijf meest voorkomende kunststoffen dekken al 75% van alle plastic producten.
Deze spectroscoop stelt iedereen over de hele wereld in staat om hun plastic recycling kwaliteit te verbeteren of maakt het voor anderen mogelijk om aan de slag te gaan met plastic recycling.
