De afgelopen drie weken hebben we onderzoek gedaan in drie ziekenhuizen in Oeganda. Zodra al onze documenten waren goedgekeurd door de onderzoeks- en ethische commissie van de ziekenhuizen (omgaan met beleid in Oeganda is een shitshow), konden we beginnen met het verzamelen van data. We begonnen met observaties door mee te lopen tijdens doktersrondes in elk ziekenhuis. We organiseerden 'Focused Group Discussions' in de neonatale afdelingen en de special care unit met moeders die te vroeg bevallen zijn, om te begrijpen wat de barrières zijn van Kangaroo Mother Care.
Vervolgens zijn we interviews gaan doen met verpleegkundigen en artsen. Zij gaven ons een beter inzicht in wat er achter de schermen van de neonatale afdelingen gebeurt. Zij waren ongelooflijk gepassioneerd over hun werk en waren enthousiast om ons te helpen, in tegenstelling tot een van de administratieve medewerkers die ons probeerde om te kopen.
Om de onderzoeksfase van ons project af te ronden, hebben we interviews gehouden bij de moeders die KMC beoefenden wanneer ze terug naar huis werden gestuurd. Die huisbezoeken hielpen ons niet alleen om te horen hoe de moeders de KMC thuis ervaren, maar ook om hun thuiscontext te observeren en een praatje te maken met familieleden.
Na drie weken onderzoek te hebben gedaan, hebben we alle barrières en moeilijkheden van KMC geclusterd in 6 categorieën; Informatieve, Infrastructurele, Fysieke, Financiële, Psychosociale en Beleidsgerelateerde barrières. Samen met Design Without Borders hebben we een Ideation sessie georganiseerd. Met een kamer vol post-its en meer dan 100 ideeën, begonnen we ze te clusteren en kwamen we uit op 4 ontwerprichtingen.
1. Betaalbaar en ruimte-efficiënt meubilair om ergonomie, privacy en hygiëne in ziekenhuizen te verbeteren.
2. Draagstuk dat de baby vastzet zodat moeders andere activiteiten kunnen uitvoeren terwijl ze KMC doen
3. Een educatief hulpmiddel in ziekenhuizen dat moeders stimuleert om met elkaar te communiceren en feedback te geven over KMC
4. Een systeem dat moeders in staat stelt hun baby's van thuis uit te volgen en de voortgang aan het ziekenhuis door te geven
De komende weken zullen we onze ideeën voor elke ontwerprichting conceptualiseren met prototypes. Daarna zullen we ze valideren in de ziekenhuizen en thuisomgevingen waar ons onderzoek werd uitgevoerd.
Voor de documentaire die we maken over industrieel ontwerpen in low resource economies, hebben we veel gesproken met lokale Afrikaanse ontwerpers en industrie vormgevers. Het viel ons op dat producten die in Oeganda worden gebruikt, zelden lokaal worden ontworpen en geproduceerd. Ze vinden hun weg hierheen via een viable business plan of via donaties van hulporganisaties. Deze producten zijn echter niet ontworpen voor de context waarin ze worden gebruikt. De meeste ontworpen producten discrimineren op basis van geografie, cultuur en economische status. In de ziekenhuizen zagen wij dat gedoneerde producten een positieve invloed kunnen hebben, maar dat er ook een grote keerzijde aan zit. Ze zijn niet geschikt voor deze ziekenhuizen omdat geen rekening wordt gehouden met factoren als gebrek aan betrouwbare elektriciteit, onderhoud van de machines, verschillende voltages op het net, analfabetisme en gebrek aan ruimte. Daarom worden veel producten niet goed gebruikt of belanden ze in de hospital machinery graveyard.
