Hallo daar!
Geniet van mijn nieuwste updates!
Update week 4:
Ik rond nu de interviewfase af, waarin ik heb gesproken met 15 verschillende stakeholders, waaronder 6 super interessante boerderijbezoeken! Elke boer woont in de hooglanden, waar de grond vochtiger is en daardoor beter geschikt voor landbouw.
Ik heb zowel kleinschalige boerderijen bezocht die zich richten op biologische producten en principes van permacultuur toepassen, als grote boerderijen die leveren aan toeristische cruises, supermarkten en restaurants. Het was zo interessant om hun verhalen te horen. Waar de ene boer een diepe connectie voelt met het herstellen van de aarde en de bodem, hebben anderen als doel om lokale en gezonde voedselbronnen te leveren. Maar ze zijn het allemaal over één ding eens: lokale productie is cruciaal om de lokale gemeenschap en ecologie te ondersteunen. Aan de andere kant deelden de meesten ook dat ze zich vaak niet erkend en gewaardeerd voelen, omdat veel klanten liever producten importeren van het vasteland en de overheid weinig doet om deze trend te ontmoedigen.
•
Een interessant verhaal komt van Romer Ochoa. Omdat hij de dringende behoefte zag aan een constante levering van lokale producten, investeerde hij in een hydrocultuursysteem. Hij installeerde en onderhoudt de installatie zelf, en hiermee kan hij ruimte en water besparen (tot wel 95%!). Daarnaast is zijn oogst minder kwetsbaar voor plagen en invasieve soorten. Invasieve soorten zijn hier op de Galapagos een groot probleem en vormen een zware bedreiging voor inheemse en endemische soorten. Denk bijvoorbeeld aan fruitvliegen, ratten en vooral bramen, die zowel voor het behoud van de natuur als voor de landbouwsector een grote uitdaging vormen.
•
Een sector die mij bijzonder interesseert, is de koffiesector. Deze sector is relatief nieuw, aangezien pas zo’n 15 jaar geleden werd ontdekt dat de vulkanische bodem een zeer vruchtbare grond vormt voor de koffiebomen. Bovendien bieden de vulkanische stenen, die een nachtmerrie zijn voor groenteboeren, juist steun en kracht aan de koffiebomen. De koffiesoort die het best groeit op deze lage hoogtes (ongeveer 450 meter boven zeeniveau) is de Sarchimor, een variëteit van de Coffea Arabica. Het interessante is: om de consumptie van de lokale koffieboon te bevorderen, heeft het Nationale Park de import van koffie van het vasteland verboden. Sindsdien zijn productie, verkoop en consumptie enorm gegroeid. Deze boeren doen het goed en hebben volop kansen om te groeien, terwijl ze tegelijkertijd de lokale ecologie en economie ondersteunen! Nu mijn tijd op dit eiland bijna voorbij is, is mijn doel voor de komende weken om te ontdekken hoe de lessen uit deze koffiesector ook kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van lokale fruit-, groente-, zuivel-, vlees- en vissectoren.
Update week 6:
De afgelopen weken stonden in het teken van het afronden van mijn tijd op het eiland Santa Cruz. In mijn eerste vijf weken heb ik portretten gemaakt van ondernemers die werken met lokale voedselproducten (zoals (koffie)boeren, vissers en restauranteigenaren) en die me zo vriendelijk hebben verwelkomd in hun werkruimtes en hun huizen. Om hen te bedanken voor hun bijdrage en om ruimte te creëren voor een kleine workshop, organiseerde ik een foto-expositie waarin de ondernemers en hun producten werden gepresenteerd!
•
Het was ontzettend speciaal en dankbaar om te zien hoe de ondernemers met zoveel trots naar hun foto’s keken. Daarnaast was het voor hen waardevol om in contact te komen met andere ondernemers en hun uitdagingen te delen. Dit bood een goede basis voor een gesprek over hoe we samen een meer lokaal voedselsysteem kunnen creëren. Zo spraken we over het belang van training op het gebied van marketing en financiën om beter te kunnen concurreren met geïmporteerde producten. Daarnaast kwamen er veel ideeën naar voren over hoe jongeren meer betrokken kunnen worden bij landbouwpraktijken.
•
De komende weken wil ik mijn huidige bevindingen verrijken door de perspectieven van ondernemers op een ander eiland, San Cristobal, mee te nemen. De Galapagoseilanden hebben vier bewoonde eilanden, die allemaal op ongeveer twee uur varen van elkaar liggen. Elk eiland heeft een eigen cultuur. Het zal interessant zijn om te horen hoe zij dezelfde problemen ervaren of welke andere obstakels naar voren komen.
•
Deze weken brachten ook veel persoonlijke hoogte- en dieptepunten met zich mee. Ik kon naar verschillende eilanden reizen, tours doen en de buitengewone schoonheid hier ervaren, maar ik werd ook ziek en merkte hoe moeilijk het kan zijn om een onderzoek alleen op te zetten en uit te voeren. En natuurlijk miste ik thuis ook!
