Hallo lieve lezers!
Laten we teruggaan naar de basis. Wie ben ik en wat doe ik hier eigenlijk? Ik ben Noa, een derdejaars masterstudent Industrial Ecology en op dit moment bezig met veldwerk voor mijn scriptieonderzoek. Vorig jaar, tijdens mijn reizen, werd ik enorm geïnspireerd door deze plek. De wildernis, de uitgestrekte, dorre laaglanden en de jungle-achtige hooglanden. Hoe elk eiland zijn eigen unieke ecosystemen heeft met verschillende soorten. De prehistorische uitstraling van de dieren, maar misschien nog wel het meest hoe de dieren met zoveel respect worden behandeld. De zeeleeuwen rusten op de parkbankjes en de zeeleguanen domineren de havens. Toeristen mogen het nationale park alleen bezoeken onder begeleiding van een parkranger, en iedereen die tussen de eilanden reist, moet ervoor zorgen dat hun schoenen worden schoongemaakt om de onbedoelde overdracht van plant- en diersoorten te voorkomen. En zo kan ik nog wel even doorgaan... Behoudspraktijken regeren hier echt. Fantastisch toch, dat er zulke plekken op aarde bestaan? Bewust, hè? Ja, heel… maar...
...Hoewel deze praktijken dierenleven minstens zo belangrijk achten als menselijke bewoning, is het hoge toerismecijfer niet in balans met de kansen die lokale producenten en ondernemers krijgen. Met andere woorden, de conservatiepraktijken houden geen rekening met de behoeften van de lokale bevolking en werken niet samen met hen. En hier kun je je afvragen: zijn deze maatregelen echt effectief als ze de mensen niet beschouwen als onderdeel van het ecosysteem?
Daar kom ik in beeld! De komende twee maanden richt ik me op ondernemers in de lokale voedselketen (of het nu gaat om productie, verwerking of verkoop), en onderzoek ik hoe zij onderdeel kunnen worden van de conservatiepraktijken in plaats van daarvan uitgesloten te zijn.
In mijn eerste twee weken heb ik de tijd genomen om me vertrouwd te maken met de probleemcontext. Wat zijn de belangrijkste barrières waar voedselproducenten en -verwerkers tegenaan lopen? Ik sprak met lokale vissers en bezocht de versmarkt. Ik interviewde restauranteigenaren en maakte plannen om op een finca (een lokale boerderij in de hooglanden) te verblijven. In de komende weken zal ik de probleemcontext verder uitdiepen door ook toeristen bij mijn interviews te betrekken. Hopelijk vind ik een boer die me laat meewerken aan een kwantitatief onderzoek naar hun organische materiaalstromen.
Tot snel!
